Blog

Dzisiejszy tekst poświęcam bliznom większym, np. powstałym na skutek zabiegu chirurgicznego.

Pojęcie 'blizna' należy rozpatrywać trójwymiarowo, czyli mówiąc, że wytworzyła się blizna musimy pamiętać, że nie chodzi tylko o zmianę wyglądu zewnętrznego, ale przede wszystkim o upośledzenie ruchomości oraz nieprawidłowo następujące przesuwanie się względem siebie tkanek podskórnych, które też bliznowacieją.

Nadrzędną i konieczną rzeczą jaką powinniśmy robić od pierwszych dni powstawania blizny jest jej mobilizacja. Poruszanie tkanek otaczających gojącą się ranę zapobiega ich sklejaniu się i przerastaniu.

Profilaktyka blizny:

• W pierwszej fazie (do momentu, aż strupy się zagoją) tworzenia się blizny, mobilizacja powinna odbywać się w kierunku gojących się tkanek, czyli “do blizny”.
• W fazie drugiej (po zagojeniu się rany) fizjoterapeuta może stosować technikę skręcania blizny, może odciągać bliznę od tkanek wewnętrznych, stosować technikę rolowania w poprzek cięcia oraz rolowanie wzdłuż blizny.

Techniki mobilizacyjne dla tkanek wokół blizny zaczyna się po około 3-4 tyg. , natomiast techniki mobilizacyjne obejmujące swym zakresem działania samą bliznę po kolejnych 2-3 tyg. Po upływie ok. 7 tygodni fizjoterapeuta przechodzi do terapii manualnej w okolicy blizny i tkanek ją otaczających, aby doprowadzić do ich uwolnienia.